SİYAHIMDA Kİ BEYAZ
Gidiyorum bende þimdi
Býraktým kalemimi
O elimden düþüremediðim defterimi
Valizime koydum belkide seni
Ama gidiyorum artýk bilesin
Küsme ne olur bana
Ýnsan nasýl býraksýn kör kuyudaki beyazýný
Belkide kuyuma sýzýp
Düþlerime kayan tek beyazým sendin
Kýzmýyorum da sana üzülmeyesin arkamdan
Ben doðru yolu seçiyorum beyaz
Hani derdin ya beyaz siyahýndan,siyah beyazýndan nasýl kopar diye
Kopmuyorum zaten senden
Defterim ve kalemim sana emanet beyazým
Sakýn ama sakýn unutma bu kör kuyunu
Arada bir uðra olur mu?
Sýkýlýrsan sor yaðmura beni
Her düþün damlasýndaki beni sor ona
Gözünü her kapattýðýnda karanlýða
Gör o beyazýn hasretine yenik düþmüþ siyahý
Süslü deryan da gizle beni
O dokunmaya kýyamadýðýn kuyumda sakla gözlerimi beyazým
Bir gün dönerim belki kuyuma
Ah beyaz yine dökeceðim son damlamý da galiba kuyuma
Tükenir mi beyazýn siyahta ki son yaðmuru
Korkma sen beyaz bir gün yollayacaðým son siyahýmý da sana
Ve son kez sen dokunacaksýn o kör kuyuma
Ardýna bakma sen beyaz...
Sana beyaz dedim ya ,sen uzak dur gök kuþaðýn dan
Görmesinler sakýn seni
Görmesinler...
Hadi uðurlar olsun beyazým
Haydi uðurlar olsun
Ha son sözümü unutmadan söyleyeyim
Eðer olur da dönmezsem
Hani þu gitmek istediðin gök vardý ya
Koþ ona olur mu beyaz
Bulutlarýna sarsýn seni ben yokken
Sarsýn seni beyazlarýna ,tek kalmayasýn
Hoþçakal ’HOÞÇA’ kal artýk...özgür ruh
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.