BİR KENT YORGUNU

Bir düþ sarýyorum
gece karasý saçlarýndan
avuçlarýma uzanan,
çözülüyor tüm daðlarým

Bir gülüþ diyorum
güneþli günler yüzünden
umutsuzluðu eksilten,
yaðýyor suskunluk

Bir kent biliyorum
çocuklarý yorgun sokaklardan
sana kavuþmaya koþan,
kayboluyorum

Su geçmiyor, kuþ uçmuyor
ateþte demleniyor zaman
Acýya uzuyor yollar,
gidemiyorum

Tutuyorum en olmaz yerinden
tuz döküyorum gecenin yarasýna
Radyoda bir yalnýzlýk þarkýsý kadar
öpüyorum hasretinden...


(Avaþîn...10.03.2015)

Sosyal Medyada Paylaşın:

Avaşîn Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Bilmediğim kuşlar ülkesi İki Esmer Gülüş Kırık Bir Hüzündür Şiir Yeniden Yaşam Ferînaz.. BİR KENT YORGUNU AŞK HAL’İ DAĞLARA YOLDAŞ SORO’YA İYİ YOLLARA DÜŞELİM