Keþke en güzel hikâyem diyebilseydim Yalnýzlýðýn tek güzel yaný Hiç yaþanmamasý Yüreðime hüzün çöktüðünden beri Mutluluk uðramaz oldu ömrüme Sensiz geçen onlarca gün Sanki sen varmýþçasýna yaþadýðým yüzlerce saat Hiç düþündün mü beni? Ne zaman bir rüzgâr esse Saçlarýnýn kokusunu hissettim Ne vakit denize baksam Gözlerini seyrettim Hiç düþündün mü sende beni? Düþünmediðine eminim Nede olsa Benim kadar büyük deðil yüreðin Eðer o kadar yürekli olsaydýn Seni bu kadar seven birini yalnýzlýða itmezdin Yalnýzlýk Sen deðil de sanki o benim yârim Keþke yalnýzlýðýn elleri olsa Aðladýðým vakit gözyaþlarýmý silse Dili olsa da benle konuþsa Üzüldüðüm vakit Sýrtýmý sývazlayýp Boþ ver unut onu diyebilse Beni teselli etse Yinede alýþamazdým inan Yalnýzlýk sen gibi bakamaz bana Isýtamaz ellerimi avuçlarýnda Gökten yýldýzlar bile kaybolsa Sen gibi terk edemez beni yalnýzlýk Hem de baharýn tam ortasýnda Bu kadar aciz miyim bilmiyorum Kapý her çaldýðýnda sen misin diye bakýyorum Sen beni unuttun ama ben seni hala özlüyorum Dönsen geri yine sarýlýrým Sokulurum yaný baþýna Saçlarýný göðsümde uyuturum Sen ne kadar kötü olsan da Ben sana köle olurum Ben sana köle olurum…
Sosyal Medyada Paylaşın:
kerim_caglar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.