Bu þehir kimin ayýk haline yemin eder ki köþe baþlarý insanýn uðultusuna ve nefesin dibe vurmuþluðun hay berisinde loþ içine nem biriken odalarýn kapýsýný açsýn
her þeyin oyun çalanýn misket kadar viþne kýrýðý düþlerin ;kýrmýzýya çalan yanýn çürüðe bahanesi olan ince dalýN her þeyin el ense yanýna varacak olursan dönüþüne kesik hata ortadan ikiye ayrýlmýþ düþüncelerde var...
kim buluyor hüzne kaçýþlarýn hangi yöne daha bir çok sabitlendiðini el ,kolu ile dolu yalnýzlýk gömleðinin iliklerini çözüp hantal zamana durmuþken
oysa kimsenin olmadýðý sevinçler, bozuk para gibi, dudak kývrýmlarýna bilinmeze aðýrlýk verdiðini yüz çevirik nereden ne ara gördü bunlar dýþarý çýkmaz adým fukarasý bir halde ise ben....
bey beylik ruhta çýrýlçýplak içi fýsýltý kurdeþenliði solunda yok siyahýn önemsendiði geceliðin gecesinde topuklarý kýrmýzý ince bir hayal de yapýþýr dil kirine
aðýr adamcaðýzlar ne kadar beyaz özlemi geride býrakmýþlar onu bile bir kaç saniye arasý pembe yedi yaný mor ile sýkýþýr suçlu parmaðýn o ten temasý demekte kalýr
devam ederim yarýn þiir kavgama en azýnda suçlu olanýn esirliði bedenen deðilde ruhen olmasý kimi zaman iyiye iþarettir belkide...
03-04-2016 ÝST
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şadiye gürbüz(zaralıcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.