Eskimeyen Masal

Ben gitsin diye yalvarýyorum
sen gelsin diye yalvarýyorsun
.....yalnýzlýða
iki ayrý bedende
kendimizden geçiyoruz susarak

ateþ odalarýnda
sonrasý olmuyor

ayrýlýðýn secdeye yüz sürdüðünde
dua niyetine ismin düþüyor ve
gidiþlerim oluyorsun
geceden sabaha
vardým mý ?
ne mümkün.

isimsiz þehirlerin
nerede olduðu
neresi olduðu
adýnýn ne olduðunun
ne önemi var ki!
hep bana uzaktý

sen gibi

gidemediðim
gidip de kendime dönemediðim...
beni kendine çeken
patikalarý eskimiþ
penceresi olamayan
çatýsý akan
sýradan bir evde yaþayan

bir çocuk
köþe baþýnda bekliyor
elleri gibi
üþümüþ sesiyle
fýsýldýyor rüzgarýn kulaðýna

kimseler yok
þimdi tam sýrasý

öp alnýmdan
söz yýkamayacaðým sen gelene kadar
dudaklarýnýn izi kalsýn
kokun kalsýn
nefesin kalsýn

gözlerimi kapattým þimdi
bir daha öp
içime çekeyim
ayrýlýk kokmasýn
özlem kokmasýn
terin koksun
birazda aþk koksun
ki!
bul beni.

sevda çýkmazýnda

o kadar çok
kayboldum ki
bu son kayboluþum kadar
derin kaybolmadým hiç.

içimde
yavaþ yavaþ silinmeye baþladý
anýlar,hatýralar
yaþananlar.

çaresizce
sensizliðe uyandýðým her sabah
dünü bu gün
bu günü yarýn silecek biliyorum
korkuyorum
ve!
bir baþýna kalýyor
kayboluyorum
ellerim
saçlarým ýslak ýslak

korkmak
kaybolmak
seni kaybetmek miydi
seni sevmenin suç olduðu
bu isimsiz þehirde.

her gece
o rüzgar fýsýldýyor
masum bir kýz çocuðun
eskimeyen masalýný...

Sosyal Medyada Paylaşın: