bir Eylül’ün izleri ilkbaharda, hüzün yaðýyor bulutsuz gök’yüzüm’den... acý ve hasret kokusu toprakta..
geziniyor; saman sarýsý yapraklarýnda bir kitabýn tütün sarýsý parmaklarým, yaðmur ýslaklýðý gözlerim.. hangi mevsime uyansam bir güz içim... hangi bahara uzansam, Eylül..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yunus Emre Suci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.