açmamýþken gözlerini henüz güne Ýstanbul... uyanýr emekçileri karanlýk ’sabahlara’... gözlerinde doyulmamýþ bir uykunun kiriyle.. mevsim henüz sonbahar, oysa mevsimin yüzü büsbütün kýþtýr.. üþür elleri annesiz bir çocuk gibi, çocuðuna çikolata alamayan bir babanýn.. üþür yüreði yangýnlar içinde..
açmamýþken gözlerini güne henüz Ýstanbul... uyanýr martýlarý çýðlýk çýðlýða bu yoksul sabahlara ... karanlýðýnda bu sabahlarin, koþuþturur iþçileri tanrýlarýn... kendilerine biçilmiþ sýnavlarýný -mecburi- yaþarcasýna..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yunus Emre Suci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.