Dar sokaklar ki kýzgýn sahraya döndü Ben Hüseyin Yalnýzlýðýmýn si mgesi gözlerin Kerbela oldu Ateþ böceði yok etrafta Güneþ gün ortasýnda söndü Aydýnlýðým karanlýðýna mahkum oldukça Hançeremde sýkýþtýkça sesim Aldýðým nefes ömrüme bela oldu Dar sokaklar ki kýzgýn sahraya döndü
Ruh iklimimi Kývýlcýmsýz yakýp etrafa daðýttýn bugün Þiirimle hece hece tutuþan Altýn varaklý kaðýttýn bugün
Gökyüzü güle küstü Mevsim Hiç olmadýðý kadar kurak yine Gözlerinki ruhumdaki Yusufa kuyu oldu Eskilerin kabristanlarý Son durak yine Birbirine dolaþan ayaklarýma Kaným gözlerimden damla damla dökülürken Her zerrem sevdamýn bengisuyu oldu Gökyüzü güle küstü
Ruh iklimimi Kývýlcýmsýz yakýp etrafa daðýttýn bugün Bir garip sessizlikle Sadece yüreðimin duyduðu aðýttýn bugün.
Muhammed Mehmet GÜL
Sosyal Medyada Paylaşın:
muhammed mehmet Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.