Kent kadýný umursamadý, Kadýn sessizce aðladý. Kýþýn kâðýt mendil, yazýn limonata satardý. Ýþsizdi kocasý, üstelik de hastaydý. Ellerinizden öper üç de sabi vardý. Oturduðu tek odalý gece kondu da kiraydý. Anasýna bakarsan bu evlilik baþtan hataydý. Ne diye þu sümsük herife vardý. Alsaydý bir kalantor hýyarý, Elini sýcak sudan soðuk suya vurmazdý; Ama tüm bunlar lafta kaldý. Kadýn hep çalýþtý çabaladý. Kent onu hiç umursamadý. Bir gün elinden hasta kocasýný da aldý. Kadýn üç sabisiyle kaldý, Aðladýðýný kimseciklere duyurmadý. Onu ne kentliler ne kent anladý... Ankara,28.03.2008 Ýbrahim KÝLÝK
Sosyal Medyada Paylaşın:
zakir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.