ACITAN ANILAR
Kara bulutlar dolanýyor;
Dualarýmýn, olamayacak,
Pembe hayallerimin peþinde.
Sen misin hayal kuran! Diyor þeytan,
Umursamýyorum, ’’Gençliðime, cahilliðime’’ ver diyorum.
Alný ak, hayatlarý karalar geçiyor ömrümden,
Usulca, kan kýrmýzýsýna boyuyorlarken bedenimi,
Ben umutlarýma sarýlýrken,
Sen baþka kollara meyilli...
Beyazlar geçiyor ömrümden,
Daha sýký sarýl diyorlar umutlarýna,
Baþkalarýna meyletme sevdalarýný,
Baþka kollara býrakma adaklarýný.
Seni ezerler küçüðüm;
Sen büyüyene kadar;
Düþeceksin,
Tekrar, daha saðlam kalkmayý öðreneceksin.
Griler geçiyor ömrümden,
Anlamsýz, usulsüz,
Yargýsýz infaz yaptýklarým,
Olmazsa olmazlarým,
Nasýl davranacaðýmý bilemediðim,
Adýna ah alma dediðim,
Unutulmayacak sayfalarýma,
Baþ harfi sizle baþlayýp,
Kimsesizle biten,
Kuruyup kalan bencilliðimden...
Maviler geçiyor ömrümden;
Özgürlük mavisi,
Sen mavisi,
Olamayan biz mavisi.
Uçuramadýðýmýz uçurtma
Gökyüzüne salamadýðýmýz balon mavisi.
Sen yaným;
Solup giden karalara bürünmüþ,
Maviymiþ anladýðým.
Gözyaþým bile siyah akarken,
Sen mutlu beyazlara koþuyorsun.
Ben kýzýllarda doðup, sarýlarda ölüyorken;
Sen benden bir haber,
Baþka kollarda yeniden doðacaksýn,
Mutlu yarýnlara koþacaksýn.
Gülþah ERCÝYAS
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.