YUSUF YÜZLÜ
YUSUF YÜZLÜ
Yusuf yüzlüm! Aslýn, ege efesi,
Çocuklar içinde en de güzeli.
Nasýl olur bilmem, Sultan Mehmetler,
Geremedim seni okla yay gibi.
Yusuf’um! Hâllerin derviþe benzer,
Yakýþmaz yüzüne, kötü bir keder.
Gurbete gider de uzak kalýrsan,
Hep kendinden önce gül kokun eser.
Olur ya! Kaderin atsa kuyuya,
Çýkarýp yar etsin, eþsiz güzele.
Kanma sakýn seni öven her söze,
Acýdýr dost sözü, sakýn unutma!
Sabret gökten gelen her bir çileye!
Yusuflar alýþýk nice hileye.
Adam gibi dik dur, zalime karþý!
Eðilme kimseye, el ver garibe!
Görürsen bir cahil, düþme peþine!
Her zaman da sabret, Rabden gelene!
Boyla çok kasýlma, geçmez daðlarý!
Varsa güzel halin, þükret verene!
17.12.2015
MEHMET SEMERCÝO
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet SEMERCİO. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.