Yazık bir şiir

YAZIK BIR ÞÝÝR

Küskündür çocukluðum
kayýp bir kayýp eþya dolabýna gizlenen
Ota boka aðlamýþlýðým çoktur
Hoplaya zýplaya sevinmiþlik yok.
Hiç O kadar çocuk olmadým
çocukken.

Küçüktüm bir köpekte gördüm insanlýðý,
Sahibine kusursuz sevgisinde.
Ve erkekliði bir kadýnda,
Yarým bir bedende,
on anne gücünde.

Hep Hiç olmamýþ gibi yapmayý seçtik
ama
Çok somyaaltý akþamüstlerinden geçtik
bazý yetiþmemiþ yetiþkinlerin
Aðladýk Yeri geldi.
Yeri geldi,
Yeri gelmedi gülmenin...

Kimse üzmesin istedim kimseyi.
Ne varsa dilimden gelen
Geliyordu elimden.
Sevdiðim herkesin kahramaný olacaktým büyüyünce ;
Büyüdüm...
Erken ,
Elimden geldiðince.

imkansýz diye birþey yoktur
diye birþey yoktu o zamanlar,
uçtuðum görüldü bi vakit...
Ya da düþüyordum.
Aslýnda Biliyordum,
Uçmak için düþüyordum.
Uçmakla düþmek arasý benzerliðe kanmýyordum.
feda ediyordum saðlam kalan yerlerimi sevdiklerime.
Mavi düþler toplamak için
siyaha ,
Kanatlardan habersiz kuþlar için
Uçuyordum.

Ödüller verildi kuru vaatlerden,
Islak sonlarý oldu.
Sonlarý Oldu bittiye getirilen
Çok Güzel baþlangýçlar,
Herkesi kandýracak kadar Zeki
Kendini kandýracak kadar aptal,
Çok parlayan ,
az ýsýtan sevmeler...
Yazýklar oldu...

Yaþam için harcansýn diye icat oldu para,
Para için harcanan yaþamlar oldu.
Hayatlar vardý karartýlan ýþýk hýzýnda,
Üç kuruþ için.
Hatta savaþlar oldu barýþ için,
Patavatsýz þatafatlý bir açlýk.
Açlýðýnca hiç oldum sonra
Oysa bi ara ,
herþeyiydim.

Ve cezalar oldu esefsiz,ülevsiz
Suç yoktu.
Yoklukla hiç olmamýþlýk arasýnda kalmýþlýk oldu.
Gün aymadý ,
Kördü gece göz göre göre.
Zaman;ziyan.
Kalan ;
Bir aydýnlýk karanlýk döngüsü,
Yavan...
En olmuþtur sandýðým anda
Ölmüþlük oldu.


Sosyal Medyada Paylaşın: