NEFES
Bu kokuþmuþ þehrin hücrelerinde,
Kirli bir nefesim ben her solukta küçülen,
Ýhtiyar bir çýnar aðacýnda temizlenip,
Her dem yeniden kirlenen.
Acý emziren hayatýn göðsünden,
Geceleri damlýyorum soðuk betonlara.
Bir yaným saflýðýnda düþlerin.
Çamur içinde yoðruluyor bir yaným.
Kalkýp koþmak istediðim kýrlar,
Ufkun ötesinde sisli bir vaha.
Þimdi çaresiz umutlarým zincirde,
Þimdi feryat kalmadý artýk eyvah a.
Menekþe kokulu hasretlerde kundaklanýp,
Bir çocuðun gözyaþýnda arýnmak,
Pusun, dumanýn hapsettiði bünyeme,
Kendimden gülmek kadar uzaðým.
Bazen havada bir rüzgâra oyuncak,
Bazen ise bir yaným çamur kaldýrýmlarda.
Yitip gitmemenin bu anlamsýz döngüsü,
Her doðan gün büyümekte avucumda…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.