Bir Cuma muhakemesi:

Bazý þeyleri anlatmak için akýl mantýk kâr etmez
Ýçinde bir yerde hissedersin,
Adýný sanýný bilmezsin, tanýrsýn yine
Kendini tanýr gibi,
o senin halinden habersiz
Kendinden de habersiz,
Ýçinde yaþadýðý dünya öyle bir koþullanma olmuþ ki
Kendini kafesteki kuþ gibi görmüþ hep
Kanatlarý var yalnýz ne iþe yaradýðýný bilmez
Görür baþýnda gökte salýnan kuþlarý
Yine de kapalý kapýyý bahane eder
Kapý açýlýnca da aslýnda uçmak için
Deðil seyretmek için yaratýldýðýný söyler
Acýsýyla tatlýsýyla bir hayat
Korkutur, korktuðunu belli etmemek için kafesin kapýsýný içten kitlemiþtir de
Haberi yoktur...

Ne desem rahat vermeyecek sana
Ne desem eksik kalýyor
Hem benim demem hiç fayda etmedi bak
Bir kulaðýndan girdi sonrasý malum
Kaç yýl olmuþ hep ayný bahane
Ayný hayale bir ömür kanardým ya ben
Öyle demeyecektin,
Bilsem dahi sen dillendirmeyecektin
Baþkasýný unutmak için
Gönlünü avutmak gönlüme çok aðýr
Hele ki önünde kör olacak kadar sevene
Demeyecektin iþte
Seni öyle çok seviyorum ki
Hastayým dediðin her an
Sana olan sevgim arttý,
Acýný acým bildim,
Bir faydam olmadý belki ama
Dokunamasak da içimizde bir yerde
Bize ait bir sevginin varlýðý vardý
Yalansýz, dolansýz inandýðýmýz bir sevgi
Vermeyecek çok þeyin vardý belki ama
Gönlünce sevecektin ya hani
Seviyorum dediðinde ben o anda kalmýþým meðer
Yalan yapaman, yalan edemen amma
Sen dünyayý ters düz ettin bir gecede
Her gün gelen, sevgili olan kýz rol mu yaptý
Bir gecede deðiþen bu kadar küçük olan sevgi bi benim gözümde büyükmüþ öyle mi! ...
Alýþmam gerekirmiþ, iki yýl dedin ya
Dile kolay iki yýl
Ben ömür sandým ömür bildim
Senle yatýp senle kalktým
Solumda hep sen vardýn.
Sesine uyandýðým hiç iþitmediðim sesleri hep sana atfettim...
Güvenmedin hiç gerçekten Güvenmedin
Gerçekten sevmedin, inanmadýn da
Ýçimi üþüten þey bu iþte...
Yanýmda yatýrdýðým dediðin ben deðilmiþim, konuþtuðun ben deðilmiþim
Sevdiðin ben dediðin ben deðilmiþim aslýnda... Beni de kendini de kandýrmýþsýn belli ki...
Kaçýþýn hastayým dediðin bahane...
Bana göre bahane belki de
Seni anlayamam belki sana göre...
Baþka dünyalarýn insanlarýyýz...
Bu bile düþününce ne kadar da mesafeli olduðunun açýk ifadesi...
Oysa sevgi gerçekse mesafe yoktur
hatýrlarsan sevgi üzerine muhabbetti bizimkisi
çok þey istemedim, karþýlýksýz bir þeyde istemedim hiç...
sesini istedim, dokunuþun olmasa da gölgeni istedim, havaný kokunu istedim
hayal dedin sanal dedin her seferinde kaçýþlarýna kýlýfýn buydu... Ýnanmýyorum diyemedin de hayal demeyi kolay buldun...
Baþýnýn aðrýsýnýn öcü sayayým olur mu?
Bir gün diyorsun ya varsýn bi gün olsun
bu dünyaya bir günlük vuslat olsun bizimki de...
Ama ne olur býrak feleðin iþini,
bakarsýn o da bize gülmek ister
insanca sevelim bu sefer...

Bugün günlerden cuma...



Sosyal Medyada Paylaşın: