biliyorum beyninin ve yüreðinin bir yerlerinde olduðumu ve biliyorum her aklýna geldiðimde hoyratça kovulduðumu.
her gün beni yutkunursun bir efkar olurum boðazýnda lav gibi dökülürüm gözlerinden ölüme koþan son yolcu olursun, güler aðlarsýn bazý bazý düþünmekten yorulursun ama bir yerlerindeyim,þu an bile ben sebebim kýþ gibi yaþarsýn tüm yazlarý.
her baktýðýn yerde titreþirim bir kýyým olursun o an bir anýmsama sonrasý düþünceli yüzümde hüzün sýcaðýnda piþerim
gece çökünce aðlarsýn içindeki yokluðuma bakarsýn sigara ya da kahve içerken yüreðine bir feryat baðlarsýn.
sen þöyle bir þey yap son kez düþün beni bugün üþümeden düþün þiirlerimi de okuma sessizliðimi de, hele hele yalnýzlýðýma hiç dokunma iç kahveni,sigaraný þerefsizlerin içine git iç rakýný ve son bir hýnçla çýkar içindeki beni sigara yak yine ve götür o doðduðun köyün sarp kayalýklarýndan at aþaðý sýzlar diye düþünme benim her yaným acýdan yapýlýdýr gözlerim kaygý yüreðim daðlarýn asaletinden yapýlýdýr uçurumlar tanýr beni basar baðrýna sen kulak vermesen de çýðlýklarýma sigara yak giderken aldýrma hýçkýrýklarýma.
Zeki Nurçin
Sosyal Medyada Paylaşın:
ÖtekiBEN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.