Ruhum enkaz. Yýkýk dökük bir harabeden kurtardýðým plaða benziyor. Hýrpalanmýþ, yaralanmýþ ve kan içinde. Bir daha asla ses çýkaramayacak kadar bitkin.
Benliðimin bir yanýnda Mevlana, diðer yanýnda Nietzsche. Ýki ucu da bir arada yaþamaktan yorulmuþ, Artýk pes etmenin kýyýsýna gelmiþ bir adamým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sümeyye Bozkurt Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.