gölgesiz

toprak ve gökyüzü yorganýn
simsiyah bir sessizlik
senin aðzýndaki gül
benim içimde kýzýl bir nehir
insansýzlýðýn coðrafyasýnda insan kalabildin
belkide bu yüzden gölgesiz bir bedendin
gölgesizsliði bu yüzden reddettin belki de
ne olur pencerelerden bakmayýn
incir ve zeytin ve nar deðil gördükleriniz
çocuklar, güller, papatyalar deðil
gölgesiz bir boþluk yalnýzca
yalnýz karanlýðýnda yalnýz
kimsesisz, sessiz, gölgesiz
üçüncü gün lnýna yazýlandý aðzýndaki gül
vakitsizliðinde vaktin sabah yok artýk
hiçbir naktin, aktin deðeri yok artýk
aðzýndaki gül senin beratin
benim içimde kýzýl bir nehir durmaz akar
Lethe! götür içimi, aklýmý, ruhumu
uzaklara götür Lethe!
kýr çiçeklerinin sesine götür
bir hazýr oluþ itkisi Dionysos’un dudaklarýnda: þarap
o dudaklarda kurumak
benim þarabýmsa okumak
yok oluþ ve var oluþ
Lethe’m ve þarabým kelimelerim
pencerelerden bakmayýn ne olur
böyle gidiþler gölgesizler içindir
tükettim gölgemi ben de seninle
böyle gidiþler gölgesizler içindir
gölgesizler içindir
gölgesizler
içindir...











Sosyal Medyada Paylaşın: