YURT OLUR MUSUN BANA

Saçlarýn
çoðalan bir yürüyüþ gibi
dökülür omuz daðlarýndan

Saçlarýn Munzur mavisi
Uzar gider bozkýrlarýndan
Ýçimde aþka susayan bir ülkenin

Daha tutunduðum ilk an
Uçlarýnda bir asi rüzgar
Düþtüm uçurumundan
karasýna gözlerinin

Gözlerin
bir yaþamdý orada
Gök’yüzümüzde
dört parça kara
Hüzne ve isyana
Bir de aþka
Sýnýrsýzca uzanan

Bana geldin
Beklenen bir güneþ gibi
kavgasý verilen günler içinden
Muþ ovasý tenhalýðýma
Dicle oldun, çoðaldým

Sana geldim
Adý uzak, halkýmýn vatan hasretinden
Dili lal umutlardan

Kutsandým Zerdüþti ateþlerde
Yoluna doðdum
Büyüdüm iklimine

Sana geldim
Sana
Yersiz yurtsuz toprak sürgünü
Sýrtýmda birkaç yitik mevsim
Yorgunum da
Coðrafyasý esmer
Gözleri kara
Yurt olur musun bana..?

(Avaþîn...)
Sosyal Medyada Paylaşın:

Avaşîn Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Bilmediğim kuşlar ülkesi İki Esmer Gülüş Kırık Bir Hüzündür Şiir Yeniden Yaşam Ferînaz.. BİR KENT YORGUNU AŞK HAL’İ DAĞLARA YOLDAŞ SORO’YA Yok Gerisi