Tozlu raflarýn baþköþesinde
Okunmayanlar listesinin ilk sýrsýnda
Yer alan bir roman yazmýþtýk seninle
Adý; aþk sendin!
Her kelimede
Hiçliðimizle biten her cümlede biz vardýk
Gözyaþlarýmýz saðanak olup
Sayfalara düþen
Yazýlmadan sonu belli olan bir masaldýk…
Sevmiþtim
Hem de gönül gözüyle
Bir anlam veremiyorum
Neden “bitti” dedin?
Nereden bileceksin
Sana olan tutkum bir heves de deðildi!
Yüreðimde fýrtýnalar koparken
Bir içten gülüþüne gönlümde kaç bahar açardý
Nereden bileceksin?
Gülünce gözlerimizin içi gülüyordu
Madem sonu okunmadan belli olan bir roman yazacaktýk
Madem baþlamadan bitecektik
Neden bu sevdaya bir hevesle baþladýk
Ýçimizde ki heves neydi?
Anlamýþ deðilim
Sen anladýysan anlat bana…
Sahi ne olmuþtu bize?
Aslýnda ortada olan bir þey de yoktu
Sadece zaman yanlýþ
Yanlýþ zamanda mý karþýlaþtýk
Birimiz erken gelmiþiz
Diðerimiz çok geç kalmýþ
Kim bilir belki de hiçbir araya gelmeyecektik
Hiç baþlamadan bitmeyecektik
Sahi biz neydik?
Tozlu raflarda unutulmuþ bir kitap mý?
Ýkimizde hiç anlamadýk
Yoksa yüzüne hiç bakýlmayan
Yazýlmadan yok satan romanýn baþkahramanlarý mýydýk?
Herkes kendi ranzasýnda dalmýþ hayallere
Hüzün kokuyor gözlerinde
Çekildim ben de köþeme
Sevdiðim her an düþlerimde
Yorgun yýllarým ardýmda
Demir kapýlar üzerime kilitli
Güneþe hasretim engeller var
Soðuk duvarlar tek sýrdaþým
Ýþte!
Bizim hikayemiz
Kitap mezatlarýnda yok satan romanýz tozlu raflarda…
Mustafa KARAAHMETOÐLU
22.12.2015