Dalgalar dokundu yüzüme, Tufan artýðý bir kütlenin soðukluðunda. Sonra bir fýrtýna ardýndan. Azrailin nefesi gibi sardý bedenimi. Ellerime damlayan çaresizlik, Dönüp baktýðýmda gökyüzüne, Yerinden ayrýlmýþtý Samanyolu. Öyle iþte, Dalgalarýn tadý tuzu yoktu. Herkes var, her þey boþtu. Sokaklarda yankýlandý bir kahkaha. Karanlýk kelepçeledi bileklerimi. Ateþ örgüsü bir duvar, Aynada yansýyan sen… Kaybettim beni sende. Öyle iþte… Üç adým ötemdeydi uçurum, Ve üç adým ardýmda. Kanadýmý henüz örmemiþti melekler. Yandým sanki yokluðunun kozasýnda. Öyle iþte. Her þeyin silinip gittiði bir yerdeyim. Bütün boyalarý dökülürken resmin. Bir sen bir de hatýralarýnla kaldým. Öyle iþte, Her þeyden habersiz, Hatta kendimden bile. Sen bilsen de, bilmesen de. Ben seni öyle sevdim…
Sosyal Medyada Paylaşın:
tolga çağlayan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.