Sen Gittin Ya

Ben seni her þeyden çok
Her þeyden biraz katarak
Sesine sarýlýp uyuyacak kadar Sevdim
Seni böyle severken gittin

Sen gittin
Kendimi kaybettim Her gece
Keder yastýðým, hüzün yorganým oldu
Kýrýlacak dallarý kalmamýþ
Kupkuru bir aðaç gibiyim þimdi Çýplak
Hava çok soðuk, kaným donuyor
Üþüyorum sensiz

Sabaha yakýn saatler
Odamda yalnýzlýðýn voltalarý
Cebimde bir kaç kuruþun ezgisine ritm tutuyor ellerim
Parmak uçlarýma batýyor hayal kýrýklarýmýn kýrýntýlarý

Sen gittin ya
Kendimi öylece býraktým hayatýn boþluðuna
Odamdan çýkmaz oldum
Bakýnýyorum dört duvara
Duvarlar soðuk
Gözlerim takýldý
Duvardaki resimlerimize
Gözlerim takýldý
Bardaðýmda izi kalmýþ dudak izlerine
Hüzünlü, sessiz, gözlerim buðulu

þimdi
Bir mesaj atsam iletilmeyecek kadar uzaksýn
Ya da görülse bile, sende
Cevap vermeyecek kadar yabancý

Öyle
Öyle kaybetmiþiz ki birbirimizi
Bulamadým
Ne seni
Ne de
Bende ki beni

Sen gittin ya yar
Bende kalan hýrkan, saç tokan
Burnumda unuttuðun kokun
Ýçime düþürdüðün acý ne olacak?

Sen gittin ya
Etraf o kadar kalabalýkken
Ben yapayalnýzým
Acelen neydi sevgili?
Daha yaþayacak o kadar güzel þeylerimiz vardý

Seni tanýdým ve dedim ki
Bu kadýndan anne olur
Ve öyle ki
Ben ölsem gitsem
Benim yerime baba da olur

Sen doðmamýþ çocuklarýmý benden aldýn

Hayatýn böylesi iþte sevgili
Ben her zerre’ne muhtaçken
Sana güneþi armaðan ederken ilk bahar tadýnda
Sesini, bakýþýný gülüþünü alýp gittin
Benim canýmýn nasýl yanacaðýný
Mutluluðumu
Uykularýmý ve sol yanýmý hiç hesaba katmadan
Yaðmurlu bir ömür býraktýn bana

Sen gittin ya
Ay oldu, yýl oldu
Hala yýktýðýn dünyamýn enkazý altýndan çýkamadým
Günler geçiyor da dünler geçmek bilmiyor
Geçmeyen her dünde biraz daha sen oluyorum
Biraz daha yok oluyorum
Biraz daha çürüyorum
Çürüdüðüm yerde yine sen filizleniyorum
Sen, sen, sen
Gitmedin hep bendesin.

A. Haluk Fidan / Sen Gittin 13.03.2016
Sosyal Medyada Paylaşın: