Kimi zaman gözlerini kaybedersin Bakýndýðýn yerlerde görebileceðin Bir güzel þey olmadýðýnda hüzünle Kimi zaman ellerini Aðustosta bile buz baðlarken istemsiz Kimi zaman yüreðin terk eder seni Bir serçe kanadýnýn telaþý ile Dövünmekten vazgeçerek Göðüs kafesinde canhýraþ Ve ruhundur, en son býrakýp giden bedenini Hayatýn bitmez, tükenmez labirentlerinde Ýkizini arar iken kaybederek yolunu
Ve umutsuz, kýrgýn, bedbin Periþan bir halde iken umutlarýn Bir köþeyi dönecekken Ýþte tam orada Kafa kafa tokuþmaya ramak kalan bir mesafede O çýkagelir ansýzýn Sevecen bir bakýþ inceden Elleri uzanmýþ ellerine, sýmsýcak Dallarýnda yedi veren tomurcuklar Aþkýn renginde Ve aþkýn o bitimsiz tadýyla Ýþte o zaman her þey Ama kendini sende yitiren her þey Bir büyük telaþ ile dönüverir yerlerine O’nu karþýlamak ve gereðince aðýrlamak adýna Hoþ geldin gülüm Hoþ geldin dünyama Diyerek
27.03.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
AYDINK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.