Seneler ne çabuk da geçmiþ Kovalamýþtý güzel günlerimi sabýrsýzca Hýzlý bir tren gibi Yaþamýn eþiðindeyiz Gidemezsin ki geri
Ne kadar yaðacak kar beyazý Gördün mü daðlara bürünen ayazý Adým adým yaklaþan bu avazý Her günümde bir nazý Gözümde tutar dumaný Nerede o sevenler sevgililerden eser yok Kim bilir hangi beyaza hasret Hepsinden bir hatýra kaldý Koþarak gitti hep o sevenler
Ýyilerdi erken gidenler Bu hayattan sessizce Hepsi bir solukta veda ettiler Yorgun yýllarýn eseri Daha nereye kadar sürsün Elinde bastonuyla Emekleyen sen deðil mi Sanki yýllarýn sonundaki istasyon duraðýn
Aðzýnda bir kuruluk Gülümseyen gözlerin feri de yok artýk Bir umuttur yaþamak dedik Yalnýzlýðýn yoluna koyulduk Dünyanýn kahrý bitmez
Omuzlarýna aðýr gelir artýk ayrýlýk Tek nefesini bile sýðdýramazsýn bir yere Yýllarýn uðruna feda edilenler Her kes kendi yoluna gittiler Baktým ki her þey boþ Nafile baharýn çiçekleri Meðer kar yaðmýþ saçlarýma
Behçet Bük 2016//29.3.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
GünbatımıerkenBehçetBük Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.