İBRET LEVHASI...

Zümrüt tacýn olsa,altýndan tahtýn,
Bu kara topraktýr en son duraðýn...

Ýnsanlar olsa da sana pervane,
Bir viran yurttur evin ,konaðýn...

Bir ben varým derdin kibirli ,örflü;
Baykuþlara dünek oldu o baðýn...

Kimseler kapýný açýp ,çalmadý,
Çakallara mesken oldu o daðýn...

Güvenme servetine Karun olsan da,
Bir kývýlcým yapar; hep darmadaðýn...

Saðlýðýn olsa da filler misali,
Bir sivilce yeter;biter dimaðýn...

Konaklara kilit vurup giderler,
Ne çanaðýn kalýr ,nede bardaðýn...

Gül gibi baðrýna bastýðýn evlat,
Üzerine atar kürek topraðýn...

Döner evlatlarýn ,eþin, servetin;
Bir tek mezar taþý dünya varlýðýn...

Dünyadan hiç bir þey rahatsýz etmez,
Hesaba çekilir gönül darlýðýn...

Hesap; ince hesap sýrat köprüsü;
Yazýlmýþ deftere gönül erliðin...

Artýk dönüþ yoktur alem ukbadan,
Neler kazanmýþsan orda dirliðin...

Fevc fevc toplanacak orada ruhlar,
Hesabý kesindir yüce birliðin...

Elinde neler var; görmedi yetim,
Hesap verecektir gönül körlüðün...

Musa DOÐRUER(Teslimi)
11 haziran 2015









Sosyal Medyada Paylaşın: