Yorgunum....... Etrafýmda onca insanlara raðmen yalnýzým.... Kuru bir yaprak gibi savuruyor rüzgar beni her yere Sokaklarýn bile sahipleri var yalnýz kalmýyor gece gündüz Her bir köþesinde aydýnlatýyor lambalarý Ben ise gecenin karanlýðýnda kayboluyorum
En ufak mutluluklara bile muhtaç oldum artýk Boþ gözlerle bakýyorum etrafýma ufak bir tebessüm ile Kaderin sillesi diyorum çekiyorum sineye Acizlikten eyvallah diyorum her þeye
Ýnanýyorum ki yüce Rabbim canýmý ne hastalýktan Nede hasmýmýn eþinden alacak ZALÝMÝN elinde tükeneceðim.........
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ramazan konak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.