içinde duygularýmýn mumyalandýðý aþklarý
sokaklarda unuttum
bolca sukut býraktým zamanlarýna
hayallerimi, kayýp bu kentin ...
amaçsýz sevdalardan teþekkül garip hislerimi
saatleri yarým kalan bir hikayeden
bahar çiçekleri arasýnda nefessiz kaldým
beni içinde hapsetme ihtimallerine isyan edercesine
zindanlarýna büründüm
içimde baþladý yolculuðum ...
beni an ile mutlu kýlan vakitlere serzeniþim
ruhumda býraktýklarý izleri geçmiþten
alýntý anýlarla üzerime yýðýlý.
tekamül evresinin bir alt basamaðý yaþananlar
öylesine ki dönüþü yok ...
týlsýmlý ýþýklar misali kainatýn büyük boþluðunda
öylece dönüp duruyorum.
yüreðime miras býrakýlan yangýn gecelerinden
bir yaz günü seherinden kopup gelen ateþ
kavur aþklara duçar bu kalbi
gönülleri parçalanmýþ bedenlere sun
gözyaþlarýnýn aktýðý yerde isyanlara götür beni
yine aðlayarak devam ededursun hýçkýrýðým
yine aðlayarak saçýlsýn kýzýllýklar bu kentin üstüne
semasýnda þimþeklerinden yol bulup iz süreyim
yaðmurlar yaðsýn topraðýna gözyaþlarýmdan
cennet kadar uzun süren .
sonsuz bir huzura boðulsun bu fettan yürek
redfer