öyle bir gün gelmeli ki! sabahýn köründe kapýma aklýmý odamda kalemlerin arasýna býrakýp gideyim
mesela biri mavi biri beyaz olmalý çorabýmýn papatyalarý diyorum papatyalarý vazoda unutmalýyým
kopartýrken kimseler yoktu adresi bile belli deðildi olmasýn adresi papatyalarýn
adresi olmasýn kimseler olmasýn kimse görmesin...
unutayým sancýlý geceleri kapý önünde elimi tutan kalabalýðý görmeyeyim bir daha
gittiðim yerde papatyalar olsun arýlar, kelebekler cýrcýr böcekleri, kurbaðalar kavak aðaçlarýnýn hýþýrtýlarý bahçenin kýyýsýndan terse yöne akan dereler olsun
unutayým her þeyi unutayým konsomatris Leyla gibi köþede ki iflas eden bakkal gibi yýrtayým Zimem defterini
sabaha uyanayým hiç bir þey olmamýþ gibi öksüz bir çocuðun gözlerinde.
bir de þu pencereler var önemli mesele açýk olmalý ardýna kadar kapýlar kadar
pencereden imbat kapýdan aydýnlýk yarýnlar gibi girmeli selamsýz sabahsýz.
bir gece Nazým gelmeli bir gece Ahmet Arif bir gece Cemal Süreya bir gece elinde þarabý aðzýnda dolu dolu küfürleriyle Can baba girmeli provasýz þiirler okunmalý adresi belli olmayan evlerde...
Sosyal Medyada Paylaşın:
mesut turgay kılıçoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.