Çemberin Dışında İnsan(!)

Ýçinden kopmalý kelimeler;
Çýðlýk çýðlýða atýlmalý,
Kim bilir(!) hangi günahsýz aðaçtan yapýlmýþ kahverengi sayfalarýn kirletmeli namusunu.

Hoþ bir kitap kokusu sarmalý bedenini;
Uykuya hasret gözleri,
Özleme bir adým daha yaklaþmalý.
Saçmalamalý bazen insan...


Ne olduðu belirsiz cümleler kurmalý geç saatlerde.
Martýlar bilmem kaçýncý uykusundayken,
Sevdiðini hatýrlamalý...
Eski kitap ciltlerinin dokusunda aramalý sevda sözlerini,
Aklýna gelenlere lanet edip yine de karalamalý sayfalarý.
Umutlarý olmalý insanýn;
Yeni güne uyandýracak umutlarý...

Bir dost sesi olmalý insanýn
Ve bir kapý kilidi yüreðinin.
Acýlarý olmalý hatýrlayýp hançerlediði.
Birazcýk tamirat bilemeli
Ki yanmayan lambalarý aydýnlansýn.
Bir uçak bileti olmalý,
Üç gün sonra gitmeli bir yerlere-kim bilir(!)-


Bazen ne yaptýðýný bilmemeli insan,
Saçma þeyler karalamalý,
Þarký sözleri iþitmeli kulaklarý.
Papatya kokusu olmalý ama solmuþ olmalý,
Bir çantanýn içinde unutkanlýða terk edilmiþ olmalý,
Taþýmadýðý her deðer kadar boynunu bükmeli papatyalar gibi.

Dolaplarýn içinde eskiler
Ve çekmecelerdeki hediyeler olmalý.
Bir þeyler olmalý insan ama çok saçma þeyler.
Saçma olmalý bazen insan...

Konuþtuðu kelimeler kadar saçma;
Hayatý kadar saçma,
Sevdiði kadar saçma...
Sosyal Medyada Paylaşın: