Ben sensiz de boynumu bükerim
Kimsesiz sümbüller gibi
Katarým hatýralarý tütünümün arasýna
Yaprak yaprak harmanlarým her saat
Karanlýk deðil midir ayrýlýk
Tutarým ucundan geceleri
Ardýn sýra söker
Kör kuyulara atarým umutlarýmý
Düþünme, boþ ver...
Bak gözlerini topladým mazimden
Hüznünü kirpiklerinden sildim
Damlalara yasakladýðým gözlerine
Ýnanmazsýn belki
Hasret renkli gül yapraklarý dizdim.
Dumanlar sana benzese de kývrým kývrým
Varlýðýn köz olur sigaramýn ucunda
Ben uçlarýnda eririm
Sensiz yaþadýðým her gece
Bil ki sensiz de çýldýrýrým.
Biliyor musun
Süründürdüðümüz bütün güzellikleri
Býrakmak gelmedi içimden
Ýstemedim ardýmdan baksýn
Yüreðime koydum her birini defalarca okþayýp
Al renkli saten denizlerde saldým
Kimse almasýn diye.
Ardýna bakma sakýn
Sakýn üzülme
Ben bulurum hatýralarýn en beyazýný
Pembeler katarým uçlarýna
Kendi çöllerimde yaðmursuz þimþek olur
Kendi çöllerime çakarým
Yüzünü hapsettiðim aynalarla hasbýhal eder
Belki aðlarým
Belki,
Belki, koyarým karþýma daðýnýk saçlarýný
Dokunmam, öylesine bakarým.
Üzülme sen hüzün gözlüm
Varsýn közlensin alevler
Her gece alýrým makasý
Yeni bir kefen biçer
Sabah diktiðim fidanlara inadýna her batýþýnda güneþin
Kýzýl renkli mezarlar kazarým.
Uyanýrým gecenin bir yarýsýnda
Yüreðimde tutuþturduðun ateþleri alýr
Sönen bütün mumlarý
Yeniden yakarým .
Çekinme
Gülümsemelerini sýkýþtýr diþlerinin arasýna
Kapa güzelim dudaklarýný
Artýk öpmek de istemezsin bilirim
Kaparsýn gözlerini
Yüzüme de bakmazsýn
Yaktýðýn ateþi bilirim tekrar yakmazsýn
Yakamazsýn.
Bir simidi paylaþamadýk seninle
Martýlarý da güldüremedik
Biz bu hasreti
Nedense bir türlü öldüremedik
Ellerimizin sýcaklýðý bir vapur haykýrýþýný duymadý
Bu baþ göðsüne yaslanarak
Bir gece bile uyumadý
Dilerim çoðu sendedir hâlâ gülümsemelerin
Göremesem de
Hep onlarla kalýrsýn
Hayallerin gerçekleþir
Hep mutlu olursun.
Turgut Uzdu