Ana

Ana
O gün karanlýk bir sabahtý
Sen gittin yavrun öksüz kaldý
Gülmek artýk bana yasaktý
Gelde sesine hasretim be ana

Büyüdüm bak sessiz sensiz
Sen gidince kaldým ben kimsesiz
Sende duramazdin bilirim bebensiz
Teninin kokusunu özlüyorum ana

Baþýmý koyardým sýcacýk kucaðýna
Hafif hafif dokunurdun saçlarýma
Öyle hasretim kokuna sýcaklýðýna
Artýk yaslanacak bir dalim kalmadý ana

Ellerin nasýrlý yanaklarýn kirmiziydi
Senin gözlerin gecelerimin yildiziydi
Bu ayrýlýk anlimizdaki kara yazýydý
Senin bakýþlarýni çok özlüyorum ana

ben üþüyorum oysa havalar çok sýcak
Sen yoksun beni kim kollarýyla saracak
Yokluðunda çiçeklerin belki solacak
Sensizliðin yalnýzlýðýný yaþýyorum ana

Hasta olsam üzerimi örterdin
Gece gündüz baþucumdan gitmezdin
Ay ýþýðým diye beni nasýl da severdin
Senin sevgine çok ihtiyacým var ana








































Sosyal Medyada Paylaşın: