Bulutlar gökyüzünü sarýyor Hava zifiri karanlýk zindaný andýrýyor Þimþekler ardý ardýna çakýyor Hadi ver elini gidelim buralardan
Kurtlar yerine çakallar uluyor Her bir yanda leþ kargalarý kaynýyor Mideler tika basa dolu gözler doymuyor Hadi tut elimi gidelim buralardan
Kim dost kim düþman pek de anlaþýlmýyor Hilekarlýkta insanlar bir birileriyle yarýþýyor Sözden anlamayan her söze karýþýyor Hadi ver elini gidelim buralardan
Cahilin sesi alimden gür çýkýyor Öyle güçlü ki dünyayý baþýna yýkýyor Gidenin ardýndan kem gözle bakýyor Durma hadi gidelim buralardan
Dedikodu sohbet olmuþ hiç bitmiyor Boþ laflarla nice yuvalar yýkýlýyor Taþ üstünde taþ bile artýk durmuyor Hadi ver elini gidelim buralardan
Artýk dereler bile cýlýz akýyor Taþlar yosun tutmuþ basaný yýkýyor Sular da eskisi gibi artýk kokmuyor Hadi ver elini gidelim buralardan
Komþu komþuya kuyu kazýyor Sözler kifayetsiz her þeyi noter yazýyor Yoksul her daim yoksul canýndan beziyor Hadi tut elimi gidelim buralardan Sosyal Medyada Paylaşın:
Ibrahim Hündür Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.