Hesap Lütfen
Dile gelse dilsiz sözcüklerim.
Anlatýlsa bir bir içimde biriktirdiklerim.
Belki biraz olsun huzur bulurdu yüreðim.
Gamlý þanlý bir acý büyümezdi içimde.
Bende diðer insanlar gibi barýþýk olurdum kendimle.
Ýtfaiyeciler misali, mutluluk saçardým dört bir yana.
Ýflah olmam biliyorum yine de,
Korkmuyorum yalnýzlýktan.
Ölürken de yalnýz kalacaðým.
Bulut olurdum yaðmur yaðardý.
Ben dolardým yaðmura övgüler yaðardý.
Gözyaþlarým rahmete bulanýrdý.
Bir diyemezdim aðlayan benim diye.
Herkes yaðmurdan bilirdi.
Korkmazdým suçlanmaktan.
Ölmez aþýklar bilirdim paklanmadan.
Geçer gibi sýradan..
Bir bir piþerdim de yiyen olmazdý!
Ben sustum siz konuþun.
Haklý deyin bu adam, kendinizi avutun.
Biraz diner sanýrsýnýz vicdan azabýnýz.
Korkarým hiç doðmaz sanýrsýnýz batýdan güneþ!
Bilin ki,
Yarýna kalsa da kimsenin yanýna kalmaz.
Rabbim her þeyi görür, mahþerde ödenmemiþ hesap kalmaz...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.