bu kalabalýkta kaldýrýmým ben, sense rüzgar, alýp baþýmý gideyim desem, üstüme basar aðýr bir efkar, veremem bu aðýrlýðýn altýnda karar
bu kalabalýkta ben kaldýrým, sen otobüs duraðý, beni uyandýran uyuþuk ayaklar,seni tekmeleyen çocuklar, rüzgar ikimizi de alnýmýzdan öper...
bu kalabalýkta ben kaldýrým, sen söðüt aðacý, yere yakýn suratlarýn arsýz aðýz kokusu, simit kýrýntýlarý, sense söðüt aðacý, rüzgarla raksederken izler sizi otobüs duraðý...
umutlarý kesilen terziler kefen dikerler üzerimden her gün ölüler geçer ayaklý, yaþadýklarýný sanýrlar bazýlarý, istersen saflýk de, ben koymam adýný...
umutlarý kesilen terziler kefen dikerler, modelleri isteðe baðlý... üzerimden ölüler geçer, kanatlý, hep onlarýn yüzünden kuþlar beni öpmeyi býraktý...
umutlarý kesilen terziler kefen diker, umutlarýný kaybedenlere verirler, modeller isteðe baðlý... ölüler geçer her gün üstümden, bazýlarý ayaklý, bazýlarý kanatlý, belki de farkýnda bile deðiller, bahar günleri rüzgar daha bir uçarý...
umutlerý kesilen terziler...
kefen...
kaldýrým...
ben...
söðüt aðacý... Sosyal Medyada Paylaşın:
süreyya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.