ey laller ülkesinin sultaný, bikesler bikesi, mevsimin la-mekaný neredesin, uzak kaldý gülüþlerin aðlarým her dem ben...
ey lalezarýn biriciði, topraðýn sevdiceði, gülün dudaðý neredesin, uzaktadýr þimdi gülüþlerin,gülüver de gölgeler gitsin kal bir sen...
ey gözden ýrak gönle yakýn neden nihansýn bu kadar fakat cana yakýn...
yaðmurlu bir gecede gözyaþý olsanda öpsem pýnarlarýndan ben, hiç baþlamamýþ olsa fasýllar ve sensiz fasýlalar, tanburun baþýnda bir sen ol bir sen...
bu þehre bahar uðrayacak bir gün biliyorum ben, çiçekler toplayýp þiirler dereceðim sana, ýþýldayan gözlerine çizeceðim kýz kulesini, bir yudumda içeceksin istanbul’u ellerimden usulca...
kuruyan düþlerimi yeþertir bu sultaniyegah peþrevi...
biliyorum bu þehre, temelli gelecek bir gün bahar, vapura yetiþme telaþýmýz olmayacak çünkü kuyruk olacaðýz uçurtmalara bir sen bir ben...
ey laller ülkesinin sultaný, bikesler bikesi, mevsimin la-mekaný neredesin, uzak kaldý gülüþlerin aðlarým her dem ben... kuruyan düþlerimi yeþertir bu sultaniyegah peþrevi... ve sen geçersin hep tiz perdelerden...
((sultaniyegah peþrev: kanuni hacý arif bey)) Sosyal Medyada Paylaşın:
süreyya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.