Bir zaman daðýnda çiçekler vardý,
Eteði yemyeþil, tepesi kardý.
Cývýldaþýp yüksek uçardý kuþlar,
Oralarý þimdi gam, kasvet sardý.
Bir aðýttýr yükseliyor ovada,
Dua eden eller yine havada.
Yýkýlmýþ minârem, ezaný susmuþ,
Ana, yavru yok artýk bu yuvada.
Gece avuç avuç serpiyor hüzün,
Göçtü kuþlar daha gelmeden güzün,
Yaþanmamýþ sanki, olmamýþ mâzin,
Ýnliyor daðlarýn bak hazin hazin.
Gölcük kuþlarýnýn kanadý kýrýk,
Dikeni kalbinde, yakar ayrýlýk.
Dallarýna kör baykuþlar tünemiþ,
Gözden kalbe akar yaþ, ýlýk ýlýk.
Gün batýnca elem yüreði sarar,
Gözler ýssýz çölde bir serap arar.
Yârabbim sendendir bu acý karar,
Zaman bir gün olur, yarayý sarar.
Acýlarýn debreþtiði geceler,
Yâr adýný hazin hazin heceler.
Dipsiz kuyulara düþmüþ gibisin,
Gözde fer yok.dil lâl olmuþ, niceler...
Hâlenur Kor (29 Ekim 1999)
Halenur Kor
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.