icindeyim

yurt arýyoyum ama icinde kendime
sýzlýyor sýzýlarým koyu mehtabýnda siðneme
ezan sesleri göklerimi kaplýyorda öyle gururlu
gitmek istemiyorum ama elimdeki bavul niye?

icinden cýkýlmýyacak bi durum icindeyim yine
zaten cýkmak isteyen kim ben miyim hicte bile!
üþüyor gözbebeklerim kirpiklerim ve titrek ellerim
ben yakýnýyor deðilim sadece endiþeliyim iþte

tahmin etki ne zor durum bu caresizliðim
bizim oralara bahar gelmiþte kacýrmýþým sonlara ve ilklere
gurüh bir toplum icinde yerim ne bilebilir miyim
kanatlarým yok ama bu göcme hevesim niye biyerlere

zaman hep düþman güzel günlerini saklýyor geleceðe
satýrlar hep sapmýþ cizgisinden utancým bu yüzden
yollar kývrak hergecen gün artarak dökülüyor sedirimin üstüne
icinde yer edinmiþim kabusun uyanamýyorum yok ki dürten

akþamdan tek dileðim yuva bulmasý þu evsiz yüreðime
alevden kastým ahýný almasý berraklýðýn sönüþü yeter
kalemi kýrdýran sözler varmý hala icinizde
yoksa nahoþ sözlerde bi parca mý oldu varoþ ömrünüze







Sosyal Medyada Paylaşın: