kanayan derin bir sessizlik bir akþam yarasý buyürdü içimde dargýn yüzümden kanatlanýrdý bütün göçmen kuþlar hüzünlü þarkýlar düþerdi dudaklarýma akþamdan aðlamýþlýðýmý hatýrlatýrdý kýrýk dökük aynalar ve ne çok sana benzerdi incinmiþ yaným
insan ölüsüyle yaþamaya baþladýðýnda aðýrlaþýyordu hayat mezarlar kazardým hiç durmadan yüreðimin gün görmemiþ kuytularýnda aziz hatýraný taþýrdým bir gurbetten diðerine senki gönlümün en eþsiz mabedi sana dönerdim gittiðim her yoldan
hani boy veren karanfilleri düþün düþün ki henüz bir bahar baþlangýcýnda bu yanlýzlýk kahbe bu yokluk savurur bu ayaz dondurur kurþundan þiirler var acýmýn namlusunda kalbim terk edilmiþ boþ bir avlu gibi viran ve mürekkep tükenir söz sessizliðe kavuþtuðunda ikiye yarýlýrdý þah damarým bu ummanda
hangi uzakta kaybolmak bu yakýnlýk niçin mýsralara bulanýyor yalnýzlýðým ve sen benim þiir yaným bir yaným hep yarým
Þiir ve Seslendiren Ayfer Aksoy Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayfer Aksoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.