ANNEMİN KÖMBESİ

Bu gece gönlümün, hiç kimseyle yok arasý
Özlemini duyduðum, çocukluðuma,
köyüme doðru gidiyorum.
Dýþarýda lapa lapa kar yaðýyordu.
Þimdi yerinde kayýsý aðaçlarý olan,
kerpiçten yapýlý evimizin kapýsýný çaldým.
Kapýyý annem açtý.
Ne kadarda gençti
Sarýldýk sýký sýký, öpüp koklaþtýk.
Çok üþümüþsün dedi.
Hemen lastik çizmelerimi koydum bir yere
Her zaman olduðu gibi, yayýldým sobanýn yanýndaki mindere.
Hedik kaynýyordu sobanýn üzerindeki tencereden
Eteklerim uçuþtu sevincimden.
Annem, kuzuneli sobanýn fýrýnýný açtý
Of,kavurmalý mis gibi kömbe
Bu de çok seviyordum.
Geleceðimi nereden biliyordu, nereden
Koþup, benden önce gelmiþ, o eriþilmeyen yerden.
Kömbe, aslýnda iki saç arasýnda piþirilir.
Ortasýnda bir çukur açýlýr, o dilim ,hatýrlý kiþilere verilir.
Gözlerim bayram ediyordu, tabii ki biraz sonra midemde edecekti.
Annem orta dilimi kesip, bana verdi sýcak sýcak ye dedi.
Hedik daha piþmemiþti.Buðdaylar diriydi.
Telaþlýydý annem
Buðdaylar piþmedi diye üzülüyordu.
Birden, gitmeye mecburum dedi, sarýldý bana
Öpüp, kokladý kana kana.
Ýkimizde ayrýlmak istemiyorduk.
Acaba saat kaçtý ?
Tam ham edecektim ki kömbeyi
Annem rüyamdan kaçtý.


Handan Uçak Tunca
Yürekten Mýsralara
23.03.2016

Sosyal Medyada Paylaşın: