ELVEDA DİYEREK-AKROSTİŞ

Elveda diyerek cüda eyledin aramýzdan,
Yaktýn bizi diri, diri hiçliðine VEEYSEL’ÝM.
Velâkin düþmeyeceksin söylenen þarkýmýzdan,
Aklýmýzý baþtan alan âcizane VEYSEL’ÝM.

Haykýrmak elzemlidir, be hey rahmetli ardýndan!
Artýk efgane hacet yok, alýyoruz þarkýndan,
Þiirler yaratýyoruz en içli, en arýndan,
Iraklara garkan olan sefilâne VVEYSEL’ÝM.

Kem kader böyle imiþ, istediðini yapýyor,
Vermiyor bir meserret, azgýn nârda yakýyor,
Eline geçse bir sürur, alýp yüze çarpýyor,
Yanardaðda yaþayan bre divane VEYSEL’ÝM.

Seller gibi akan yaþlar, nice derya doldurdu,
El âlem tebessüm etti, ama bizi dondurdu,
Lâl gibi olan yüzleri, mevtin birden soldurdu,
Ölüm ne kötü þeymiþ sanatkârane VEYSEL’ÝM.

Lezzet kalmadý dilde, kanatlanýp gitti elden,
Divanece aðladýk, bir nesneler döktük dilden,
Üzülerek haber sorduk, esen dehþetli yelden,
Cevap bile vermedi, dâhiyane VEYSEL’ÝM.

Emanete kemlik olmaz, derinden biliyoruz,
Mevcut þiirlerinle daima içleniyoruz,
Ýçtenlikle dinliyor, sonra da zar ediyoruz,
Lazým iþte bunlar bize, pek þahane VEYSEL’ÝM.

KÜÇÜK OZAN ( CML DMR)-DURSUNBEY-1973

AH VEYSEL’ÝMDEN.

Sosyal Medyada Paylaşın: