GÖÇ

Göç
Katarlar geçer hanlar durur üzerinde
Memleket yaðmurunda ceketsiz gezerim
Özlerim toprak kokusunu kan bulaþmýyorsa
Bir gün güneþe gebe bir yýldýzý alýp koynuma
Getireceðim bahar gibi ülkeme

Kan daðlarý yükselir yol gözükür dermansýz
Ölmek Ýstemem acýlara inat
Bombalar düþerken coðrafyalarýma
Parþumaný yýrtar parmaðým
Bir muþtu gibi baðýrýr nidacý
Ýnsanlýk ölüyor
Kurtarýcýlarýn ellerinde boðuluyorum

Oysa beklemek daha mý güzeldi
Tepemize yýkýlýrsa dað
Hayallerimize yeniden gece doðar
Çamura bulanýr insanlýðýmýz (insanlýðýnýz!)
Bu can tendeyse
Göç bir umut ýþýðýdýr yüreðimizde

Deniz sallanýr
Deniz sarar soðuyan bedenleri
Aðlar asuman neden yýkýlýr gelmi
Her infilak yeni bir umudu kamçýlar
Kararan gecelerimizde
Diþ bilerim, and içerim
Yeni bir coðrafya kuracaðým ülkeme

Biz bahara koþarýz usta
Ellerimizde kan çiçekleri
Biraz daha ölelim, baharý alýp döneceðim
Sizler yüreðinizde mahkum
Boðulacaksýnýz kuyularýnýzda
Ve katar katar
Göç bitmeyecek

Sosyal Medyada Paylaşın: