DEMEDİM

Bugün bir dost sual etti hâlimden
Sanki yaþar iken öldüm demedim
Tutuþsa da baðrým yansa da caným
Nar-ý cehennemde kaldým demedim

Anlatsam anlamaz benim derdimi
Ne kadar vasfetsem bilmez virdimi
Çakýr diken sardý gönül yurdumu
Gonca güller gibi soldum demedim

Sevdamý söylesem deli demez mi
Cahilce konuþup ömrüm yemez mi
Aþýklar kan ile gözün yumaz mý
Aðlayýp saçýmý yoldum demedim

Nerden bilir figanýmý sýzýmý
Demedim ki yele verdim yazýmý
Çark-ý devran kýrdý benim dizimi
Öylece kuruyup kaldým demedim

Bilmezler anlamaz aþk-ý sevdadan
Bir mesel umarlar fakir gedadan
O bir nimettir ki gani Hüda’dan
Ben de nasibimi aldým demedim

Bir güzeli sevdim yaktý canýmý
Pareledi beni döktü kanýmý
Bir karanlýk sardý dört bir yanýmý
Týð teber periþan oldum demedim

Dýþým soðuk içim yandý tutuþtu
Bað-ý gülþenimde baykuþ ötüþtü
Didem yaþý al kanlara katýþtý
Bir derin ummana daldým demedim

Aþýk olan anlar sözümü benim
Yad güzeller almaz gözümü benim
Kara toprak örter yüzümü benim
Bu acý gerçeði bildim demedim

Kýrýldý kollarým omuzdan öte
Bir tabip bulmadým carýma yete
Emrah bu yarayla ömür mü bite
Aðlanýr hâlime güldüm demedim

18 Mart 2016 Cuma
Sosyal Medyada Paylaşın: