þu karþýki,
evet evet
þu karþýki araçlarýn burunlarý
yan yana
muntazaman dizili durup
hangi sahipsiz sahiplerini beklerler
acaba,
geceleri ve günsüz yüzlü gündüzleri..
benimki beklemez.
çünkü benimki yok.
çünkü benimki usumda.
zamanlar yarýþýnda sisli uzaklarý bekliyor.
bir zeytindaðýnda
yakalanmayý bekliyor,
dallarý budak kesiðince..
ipler yanýyor.
ipler
iple
ipinice
yandý..
benler,
yok..
peki ya þu evlerdekiler
dekiler..
onlar da yalnýz ve ýssýz mý
yoksa veyahut,
yýðýnlar yýðýnlar yýðýnlar mý
gündemleri?
sebepli ve sebepsiz eylemleri
hitabetine icabet bulur mu
dýþa verince,
sesi heceyi tümceyi?
gözlemler kabzasýnda traktör eþitliði,
bir yudum kýrmýzý buluta kat
zeytini ve ekmeði.
dönemecinde
beklemiyorum.
nihayetsiz
gelme
iç sesim;
beni vurdular..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.