cinnet geçiren harflerim daðýlýyor gidiþinin arefesinde yere düþüyor kýrýk bir hikaye vurgun yedim düþlerimden ne kalemimi konuþturacak gücüm ne de kalemimin acýsýný kaldýrabilecek bir kaðýdým var
gidebilirsin yanýmdaki bir cümle sen/i alarak
küflü kaldýrýmlardan geçiyorum köþe baþlarýna düþürdüðüm tebessümlere bakarak gittin acý bir nokta býraktýn giderken gözlerime heybemden dökülen son satýrlar musalla taþýna uzanýyor mýsralarýma kilitlediðim yarým bir þiir gibi eðreti duruyorsun zihnimde
incinen bir ben miyim yoksa yýpranan kuruyan savrulan olmazlarý zorlamak boþuna dilim tozlu raflarda dolanýyor sonunu tahmin edip bitiremediðim bir kitap gibi cesaretim yok daha seni elime almaya
gitmeliydin boðazýma attýðýn düðümlerden sonra
provasýzdý gidiþin/belkide hiç gelmemiþtin
Þiir ve Seslendirme
Ayfer Aksoy
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayfer Aksoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.