Çoktan öldürüldü kahkahalarýmýz Dönerken ruhumuz kurak topraklara Soldurul du bütün yeþiller Karardý gökyüzü Artýk her gün fýrtýnalar kopuyor yüreklerde Bir yangýn yerine düþtü canlarýmýz Birer birer Sonunda güneþ utandý aydýnlýðýndan Ve kaybolup gitti maviler
Yarýnlardan endiþesiz güne uyanmayý özledik Özledik aydýnlýk sabahlarý Kahrolasý hain iblislerin tuzaklarýnda En sevdiklerimizi kaybetme korkusu ile Sýkýþýrken yüreðimiz Bugün hangi ocaklara ateþ düþecek Hangi canlar yanacak diye diye Yaþar olduk hepimiz
Artýk yeter Bitsin bu kara günler Çaresiz olmak yakýþmaz bize Yakýþmaz böyle yaþamak Yenilmeyelim sakýn bu lanet teröre Haydi uyan Türkiyem uyan Aydýnlýk güneþli günlere Bitsin bu zemheri kýþlar Özlediðimiz bir bahar kokusuyla Ýstediðimiz tek þeydir yaþamak Hür ve de özgürce...
Gülseren MORKAN 03/19/2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülseren Morkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.