...
Yine çýkmazdayýz,
Yine bir beladýr gidiyor, sanki Kurtuluþ Savaþý’ndayýz.
Her gün, her hafta, her ay
Peki ya sonuç
Onlarca tabut.
Mutluluk yok, huzur desen hiç yok zaten
Biz insanlar zamanla öðrendik
Ýçimiz kan aðlarken, yüzümüze tebessüm býrakmayý.
Lakin için için kanýyoruz.
Bir þey koptu bizden,
Her þeyden farklý bir þey.
Korkarak adým atacaðýz artýk,
Yok hayýr!
Yýlmamalý bu millet.
Bütün kötülüklere inat
Dimdik durmalýyýz hayatta.
Týpký yýllarca yerinde duran ardýç aðacý misali...
Köklerimizi salmalýyýz, vatanýmýza
Lakin kötülük yaparak
Gözyaþý dökerek deðil,
Edebiyatla, bilimle dimdik durmalýyýz.
Dan Dan sesleri deðil, bomba sesleri deðil
Kalkýnmanýn alkýþ sesleri olmalý avuçlarýmýzda.
Biz deðil miyiz ki
Bütün bunlarý yapan
Bir kiþi durduk yerde katil olmaz, eþkýya olmaz
Bir ebeveyndir, onu eðiten.
Lakin yanlýþ deðil, doðru eðitmeliyiz.
Söyleyeceðimiz her söz altýn deðerinde
Onlarýn çocuksu dünyalarýnda.
Hata yapmamalý ta en baþýnda
Küçüklerimizi doðru yolda eðitirken
Çünkü çocuklar model alýr, nesillerce de onu sürdürür
Ýþte þimdi bir dur demeliyiz
Geçmiþin etkisinde kalan çocuklarýmýza.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Penbegül YILMAZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.