zor turuncu gökyüzüne bakýp sabah olmasýn diye dilek tutmak seher vaktinden imkansýzý kucaklamak biliyorum ve vakit geceyi bu kadar hýzlý kovalarken alnýmý pencerenin buz gibi camýna dayayýp içimde biriken öfkeyi yüreðime sýðdýrýp günaydýn demek yeni güne.
kalburüstü kelimeler sýralamak zor bugünlerde tanýdýk yüzlere ve mutluymuþ rolü oynamak ezberlemeden sahnenin tam orta yerinde ’’olmuyor’’ demek kolay deðil elbet ne kadar iyi becersem de rolümü üstüme yapýþmasýndan korkuyorum ve korku örümcek gibi yüreðime sararken kurtulmak için debelenmek aðlara dolanarak.
zordu aþkýn kapýsýný bir anda güm diye kapatmak her zaman aralýk býrakmakta fayda vardý bir zamanlar ufacýk bir serçenin ürkek bakýþlarla içeri sýzmasý hayali kalbi küt küt atarken yavaþça avuçlamak yüzünü helalinden bir kaç yem atmak hayata bir anlýk gülümsemek gibiydi.
zor laf anlamayana uzun cümleler kurmak ki ben uzun yýllar bunun mücadelesini verdim artýk kýsa kelimelerin cirit attýðý karanlýk bir kuyudayým yardýmsýz çýkamam bunu bilmek ar gelir yüreðime.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.