Hadi bi aç gözlerini.. Bi bak bana anne Kýþýn çiçek açmaya söz veren aðaçlar bile tuttular sözlerini Bak! bahar geldi anne. Duyuyor musun çiçek kokularýný? En sevdiðin laleler açmýþ üstünde. Gördün mü? Kýrlangýçlar bile geri döndü Sen niye gelmiyorsun anne?
Biliyor musun artýk papatyalara hiç dokunmuyorum yavrularý vardýr belki diye Seviyormuþ elin oðlu sevmiyormuþ bana ne.. Üþüyor musun yine? Dindi mi aðrýlarýn þimdi? Kurtuldu dediler senin için Öyle aðýrýma gitti ki..
Bir konuþsan iyiyim desen Görüyorum seni.. Büyümene tanýk oluyorum Hasta olunca saçlarýný okþuyorum desen Bi ses versen anne Neydi! Ölmek için bu acele...
Hiç deðilse! Rüyalarýma gel anne.. Sorunlarým var benim Kime anlatayým þimdi derdimi Kim! Senin gibi sýr saklar ki Kim yol gösterir bana Her yolumu þaþýrdýðýmda Baþarýlarýma Kim sevinir gerçekten Kim baþýma kalkmaz emeðini Kim! kusurlarýmla sever beni.
Nasýr tutmuþ eller gibi Gözle görünüyor emeðin þimdi Ben Seninle öðrendim anneliði Demiþtin ya hani! Bende Senden öðrendim özlemeyi.. Bak! Yürürken ayaðýma taþ deðdi Hadi söyle.. Söyle Yine! Ýçin, sýzladý mý anne..
Zülfiye ERDOÐAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
zülfiye erdoğan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.