Çanakkale'deyim

Yine güneþ doðuyor batýdan ölen binlerce insan için
Ve yine daha nerede olduðunu bilmeyenleri seyrediyorum
Her gün baþka bir kýyametin sesini dinliyorum
Çanakkale’deyim fatihamý okuyup kefenimi giyiyorum


Sýra banada gelecek biliyorum
Ama þu kan püsküren gemiler geçmeyecek , geçemeyecek
Ýmanlarýmýz o koca gemilerin yolunu kesecek
Her yeri sara kara toz bulutu Çanakkale’yi terk edecek
Çanakkale’deyim bugün ; yaný baþýmda þehit düþen kumandanlarým
Þakaðýna saçma isabet etmiþ silah arkadaþlarým
Boðazýndan yaralanmýþ anavatan
Ve yenilgiyi tadan onca düþman


Sonunda dualarýmýz gerçekleþiyor
Bilmem kaç bin düþman arkasýna bakmadan kaçýyor
Bu zafer anýnda göðsümde bir acý
Elimi atýyorum ve elim ýslanýyor
Kýpkýrmýzý oluyor nasýrlarým
Hava kararýyor sanki biri Çanakkale’nin ýþýklarýný kapatýyor
Gözlerim kapanýyor , ve savunduðum topraklara düþüyor dizlerim
Ama düþmansýz o sert kayalar bana rahat
Baþlýyor sonsuz bir seyahat
Arkamda býraktýklarýmýn ,
Gönlü ferah,
Yataðý sýcak.
Sosyal Medyada Paylaşın: