Þimdi çýkmazdayým seninle Ama senin haberin bile yok Yüreðime dökülenlerin tasviri yok Ve en önemlisi sen yoksun Yaðmur yaðýyor bugün Döküyor bütün dertlerini Toprak anaya Peki Ben kime dökeyim Ýçimdeki seni Benim derdim sensin Kime ne diyeyim de Anlatayým seni Gökyüzü bile aðlýyor Aralýksýz Durmadan Ben ne yapayým Ben de mi aðlayayým Ama yaðmur sonunda Sevdiði topraða kavuþuyor Söylesene bana Bizde kavuþur muyuz Yaðmurla toprak gibi Bir olur muyuz ? Yoksa imkansýzlýklarý mý oynarýz seninle? Rüzgarda girdi araya Ýþler karýþtý Aþk ve umut Ayrý yollarda Þimdi sessiz buralar Çünkü sen yoksun ... Aslýnda kalbimde bir yerlerde Eskilerden kalma Bir zelzele var .. Sadece benim hissettiðim Bir labirentteyim Çýkýþý yok Evet yok Sen yoksun Ben seninle çýkmazdayým ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özlem Kaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.