Bir Ýstanbul sancýsýndayým, bir hüzün, bir sarý sonbahar... Ah Ýstanbul, yedi tepesinin yedi yamacýnda savrulduðum yâr.. Biliyorum boz bulanýk boðazýnda düðümlenir Ýstanbullu sevdalar... Gece ay tutuþmuþ Ýstanbul’da dediler, bir martý görmüþ... Kahrolayim Ýstanbul, baþka þehre düþmedi yolum, bir tek yamacýna yaslandý yüreðim. Bir tek senin boðazýndan içtim ab-ý hayat kana kana, kanaya kanaya... Kaldýrým taþlarýn ezberimde, saðdan tek, soldan çift.. Serseri gecelerin volta attýðý bütün çýkmaz sokaklarýný da bilirim. Vefa kokar, hasret kokar, aþk korkar.. Evet ay tutuþtu Ýstanbul’da..Kýyýya vurdu mavi... maviye kýydýlar.. E.Seker Sosyal Medyada Paylaşın:
evren şeker Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.